دوره های آموزشی در Hossini Finance

Health Vol. 08 No. 07 (2016) ، شناسه مقاله: 66486،6 صفحه 10. 4236/Health. 2016. 87069

ارزیابی برنامه های آموزش و کارآموزی بیمارستان های دانشگاه

Farzianpour fereshteh 1* ، Emami Amir Hossein 2 ، Hosseini Shayan 3

1 مدیریت و مدیریت بهداشتی ، دانشکده بهداشت عمومی ، دانشگاه علوم پزشکی تهران ، تهران ، ایران

2 گروه پزشکی داخلی ، دانشکده پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی تهران ، تهران ، ایران

3 دانشکده مهندسی برق ، دانشگاه فناوری امیرکابیر ، تهران ، ایران

کپی رایت © 2016 توسط نویسندگان و انتشارات تحقیقات علمی شرکت

این کار تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution (CC توسط) مجاز است.

16 آوریل 2016 دریافت کرد ؛پذیرفته شده 14 مه 2016 ؛منتشر شده 17 مه 2016

هدف: این مطالعه با هدف ارزیابی برنامه های آموزش و کارآموزی (دوره ها) علوم اساسی و بالینی در بیمارستان ها بر اساس نظرسنجی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. مواد و روشها: مطالعه حاضر یک بخش مقطعی با طرح های توصیفی نظرسنجی بود. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای با 14 مورد سبک پنج نقطه ای لیکرت بود. مرکز تحقیق و توسعه دانشگاه علوم پزشکی تهران ، با استفاده از پرسشنامه با ضریب آلفای کرونباخ 81 ٪ ، به منظور تنظیم آموزش به نیازهای جامعه و بهبود کیفیت آن ، تمام 185 دانش آموز برنامه آموزش و کارآموزی را مورد بررسی قرار داد. نتیجه: میانگین نمرات ارزیابی برنامه های آموزش و کارآموزی به ترتیب 32 /32 ٪ ، 98 ٪ ، 3. 38 ٪ و 3. 29 ٪ به ترتیب برای آموزش کلاس درس نظری مربوط به آموزش های عملی ، دوره های مهارت های ذهنی ، ارتباطی و عملی بود. میزان رضایت دانشجویان در مورد کیفیت دوره های آموزشی برنامه های آموزش و کارآموزی 50. 2 ٪ بود. نتیجه گیری: مقامات آموزشی تلاش های لازم را برای اجرای این برنامه ها و استفاده از منابع بالقوه برای تحقق اهداف و دستیابی به کیفیت آموزشی انجام داده اند. با این حال ، آنها باید در این زمینه تلاش های بیشتری انجام دهند.

کلید واژه ها:

دوره های ارزیابی ، آموزش و کارآموزی ، بیمارستان ها ، دانشگاه

هر سیستم آموزشی ، چه خرد و چه کلان ، مستلزم این است که: دوره آموزش آن ارزیابی شود ، توسعه آموزشی برنامه ریزی شده و مدیریت آموزشی اجرا شود. منظور از مدیریت آموزشی ، استفاده بهینه از منابع برای دستیابی به اهداف سیستم آموزشی است. به عبارت دیگر ، مدیریت آموزشی فرایندی است که هم یادگیرندگان و هم مربیان را در مورد این واقعیت که اگر آنچه از آنها انتظار می رود کاملاً انجام شود ، رضایت بخشید ، باعث بهبود سیستم آموزشی خواهد شد [1] [2]. ارزیابی برنامه های آموزش و کارآموزی در بیمارستان یکی از اصلی ترین وظایف دانشگاه های علوم پزشکی در کشور و میزان قدرت شغلی و کارآیی فارغ التحصیلان رشته های علوم پزشکی برای ارائه خدمات درمانی و بهداشتی به منظور ارتقاء این امر است. سطح سلامت افراد و جامعه به میزان تحقق اهداف این دوره ها بستگی دارد و اگر برنامه های آموزشی طراحی و اجرا نشوند ، می تواند خسارات جبران ناپذیری را ایجاد کند و از این رو اثرات اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی مضر بر مردم ، فارغ التحصیلان ،مدیریت و اعتبار دانشگاه ها.

کیفیت فرآیند میزان رضایت از فرآیندهای یادگیری آموزش و یک مورد دیگر (فرآیند ساختاری ، سازمانی و پشتیبان گیری است. کیفیت محصول به میزان خروجی های بین سیستم (نتایج ، امتحانات ترم ، ارتقاء از یک درجه اشاره می کند. به عبارت بالاتر و به زودی). به عبارت دیگر ، میزان رضایت از هر یک از خروجی های بین المللی می تواند نشان دهنده کیفیت سیستم آموزشی باشد. کیفیت خروجی به میزان خروجی های آموزشی اشاره دارد (اساتید ، نتیجه تحقیقاتو سایر آثار علمی و خدمات تخصصی ارائه شده) در مقایسه با استانداردهایی که قبلاً (یا اهداف و انتظارات) تعیین شده اند ، رضایت بخش هستند. کیفیت پیامدها به وضعیت اشتغال اساتید (از نظر خود ، والدین آنها ، اشاره دارد. کارفرمایان آنها و به طور کلی کسانی که خدمات خود را دریافت می کنند [1] - [3]. در این تعریف "کیفیت" ارتباط اساتید ، قابلیت های به دست آمده واستفاده از IR در نظر گرفته شده است و اثربخشی آنها در فعالیت های اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی تأکید شده است.

علاوه بر تعاریف کیفیت بر اساس پنج عامل (ورودی ، فرآیند ، خروجی ، نتیجه ، تأثیر) سیستم آموزشی ، اخیراً کیفیت به عنوان ارزش افزوده تعریف شده است. در این تعریف ، کیفیت یک سیستم آموزشی با توجه به دانش ، نگرش و ظرفیت های اکتسابی آنها به مجسمه اساتید سیستم اشاره دارد و می توان سطح فعلی کارنامه ها ، ظرفیت ها و نگرش خود را به تحصیلات اختصاص داد. سیستم. به عبارت دیگر ، اگر می توان گفت که صلاحیت علمی و عملی و نگرش اساتید از طریق کسب تجربه در طی فرایند آموزش ، از کیفیت بالایی برخوردار است. مفهوم کیفیت به عنوان ارزش افزوده بسیار جدید است ، و هنوز هیچ روش مناسبی برای اندازه گیری آن وجود ندارد [2]. مهمترین روشی که مورد استفاده قرار گرفته است ، کنترل کیفیت آموزش (آموزش با کیفیت کل) است. در اینجا ، کنترل به روشی اشاره دارد که عملکرد فعلی را اندازه گیری می کند و آن را به منظور دستیابی به هدف مورد نظر هدایت می کند [3] [4]. به این ترتیب ، کنترل کیفیت آموزش به عنوان اندازه گیری عملکردهای آموزشی فعلی و هدایت آنها به منظور دستیابی به اهداف آموزشی در نظر گرفته می شود و این روش از طریق مدیریت کیفیت کل امکان پذیر است. مدیریت کیفیت کل یک سیستم آموزشی به سادگی به کیفیت در مورد دستیابی به اهداف فکر نمی کند بلکه کیفیت همه عناصر و فعالیت های سیستم آموزشی را در نظر می گیرد [1] - [4]. به منظور شناسایی و اندازه گیری عوامل مؤثر در یادگیری ، لازم است کیفیت و اثربخشی تلاشهای آموزشی ارزیابی شود. امروزه از آزمون ها و روش های مناسب برای ارزیابی تلاش های آموزشی در دوره های آموزش و کارآموزی استفاده می شود [3] - [7]. در یک مطالعه انجام شده توسط سیف ، بازگان ، فارزیانپور و همکاران ، گزارش شده است که ارزیابی دوره های آموزش و کارآموزی نقش مهمی در کیفیت آموزشی دارد [5] - [9].

ارزیابی آموزشی دوره های آموزش و کارآموزی به شکل ارزیابی سازنده و ارزیابی خلاصه یکی از اصلی ترین وظایف دانشگاه های علوم پزشکی در کشور است. در ارزیابی سازنده ، تأکید بر روند برنامه و اطلاع رسانی به تولید کنندگان برنامه آموزشی از نقص ها به منظور اصلاح آنها [10] [11].

هدف از مطالعه حاضر ، ارزیابی برنامه های آموزش و کارآموزی علوم اساسی و بالینی در بیمارستان ها بر اساس بررسی دانش آموزان بود. اهداف ویژه ارزیابی دانش آموزان ، رضایت از کلاسهای نظری مربوط به آموزش کاربردی ، آموزش مهارتهای ذهنی ، ارتباطی و عملی ، زمان آموزش و کارآموزی ، دانش آموزان ، مشارکت ، آموزش اخلاق پزشکی ، اخلاق اجتماعی ، بخش ها ، تجهیزات و دستگاه ها ، وسایل آموزشی است. امکانات در بخش ها ، امکانات رفاهی و دانشجویان ، پیشنهادات و انتقادات.

2. مواد و روشها

تحقیق حاضر یک مطالعه مقطعی توصیفی است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای با 14 مورد سبک پنج نقطه ای لیکرت بود. برای انجام این مطالعه ، مرکز تحقیق و توسعه دانشگاه علوم پزشکی تهران ، تمام دانشجویان (185) دوره های آموزش و کارآموزی را در سال 2011 مورد بررسی قرار داد ، با استفاده از پرسشنامه ای با ضریب ALPA کرونباخ از 81 ٪ به منظور تنظیم آموزش به آموزشنیازهای جامعه و بهبود کیفیت آموزش. اعتبار و اعتبار این پرسشنامه توسط 30 متخصص در مدیریت مراقبت های بهداشتی و آموزش پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی تهران تصویب شد.

برای ارائه تعداد جمع آوری داده ها ، محاکمه شد که متغیرهای تحت مطالعه با توافق با اهداف و سؤالات تحقیق مشخص شوند. برای این منظور ، قبل از تهیه ابزار جمع آوری داده ها ، یک جدول تهیه شده است که متغیرهای هر یک از سؤالات مطالعه را مشخص کرده و بر اساس آن ابزار ارائه شده است. برای ارائه اعتبار چهره ابزار جمع آوری داده ها ، پرسشنامه ها توسط کارشناسان علوم اساسی و بالینی مورد بررسی قرار گرفت و ابهامات و نقص آنها مانند سؤالات مستقیم و نامشخص حذف شد. طراحی سؤالات مناسب با عبارات با کمترین ابهام شرط اساسی برای اعتبار پرسشنامه است. برای اینکه پرسشنامه ها از اعتبار علمی برخوردار باشند ، از اعتبار محتوای روش استفاده شد. این سؤالات بر اساس کتاب ها و مطالعات موجود بود [5].

در مورد قابلیت اطمینان ابزار جمع آوری داده ها پس از ارائه پرسشنامه بر اساس موارد فرموله شده ، بررسی اعضای هیئت مدیره دانشگاه ، ابهامات برخی از موارد شناسایی و سپس حذف شد. سپس ابزار جمع آوری داده نهایی تعیین شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها ، پس از جمع آوری آنها ، از آمار توصیفی و تحلیلی استفاده شد.

Fox Pro هم برای تغذیه داده ها به رایانه و هم برای ویرایش آنها با استفاده از نرم افزار SPSS 10 استفاده شد. داده های جمع آوری شده در مطالعه به شاخص های کمی تبدیل شدند و سپس آنها مقایسه شدند و نتایج در جداول مرتبط ثبت شد. برای مقایسه داده ها از نظر مورد ، از آزمون ANOVA و روش توزیع X 2 استفاده شد.

جمعیت مورد مطالعه شامل 185 دانش آموز علوم اساسی و بالینی بود که در حال آموزش یک دوره کارآموزی در بیمارستان های وابسته به دانشگاه های علوم پزشکی تهران 36. 6 ٪ از دانشجویان مرد و 62. 3 ٪ زن بودند. میانگین نمره کل دوره ، انحراف استاندارد و دامنه تنوع به ترتیب 16. 03 ٪ ، 1. 33 و 12. 5 - 18. 4 بود.

در این بررسی دانش آموزان از مدیران آموزشی ، حضور به موقع و صلاحیت معلمان به عنوان مهمترین نقطه قدرتمند دوره (85. 9 ٪) یاد کردند (جدول 1).

نود یکی از دانش آموزان (49. 2 ٪) از کلاسهای نظری مربوط به آموزش عملی ، مهارتهای ذهنی ، ارتباطی ، نگرش و عملی و به طور کلی آموزش و برنامه های آموزشی و برنامه ها ، فرایند آموزش و یادگیری راضی بودند. درصد دانش آموزان ، رضایت از دستگاه ها و تجهیزات جنگ مربوط به آموزش عملی و امکانات آموزشی در بخش ها و امکانات رفاهی به ترتیب 48. 6 ٪ و 85. 9 ٪ بود. در مورد آموزش های ویژه مانند اخلاق پزشکی و اجتماعی 49. 2 ٪ و 49. 8 ٪ از دانشجویان به ترتیب رضایت داشتند که نظر خوبی در مورد زمان کارآموزی و فعالیت های آموزشی (49. 8 ٪ و 49. 8 ٪) داشتند. 3. 32 ٪ ، 2. 98 ٪ ، 3. 38 ٪ و 3. 29 ٪ درصد در مورد کلاس های نظری مربوط به آموزش عملی ، مهارت های ذهنی ، مهارت های ارتباطی و مهارت های عملی ، به ترتیب دانش آموزان ، رضایت از کیفیت برنامه های آموزشی در دوره های آموزش و کارآموزی 50. 2 ٪ بود(جدول 1 ، جدول 2). برای مقایسه داده ها بر اساس روش های توزیع ANOVA و chi-square استفاده شد. نتایج گزارش داد که رضایت از آزمایشات نظری و عملی با آموزش بالینی رضایت از رابطه معنی داری بود (P = 0/0001).

اما ویژگی های دموگرافیک ، فضای فیزیکی و زمان اختصاص یافته برای جلسات آموزشی و کمکهای آموزشی به طور قابل توجهی با رضایت در آموزش همراه نبود (P = 0/59).

دوره آموزش و کارآموزی فرایندی است که در آن دانش آموزان در بیمارستان شرکت می کنند و سعی می کنند به تدریج تجربه را بدست آورند و از طریق تجربیات اکتسابی و استدلال منطقی ، ذهن خود را آماده می کند تا راه حل هایی برای بیماران و مشکلات پیدا کند. برای دستیابی به آموزش بالینی کارآمد ، لازم است که وضعیت آموزشی فعلی به طور مداوم ارزیابی شود و نقاط قوی و ضعیف آن شناسایی شود [4]. از آنجا که یکی از راه های خوب برای شناخت کیفیت آموزشی علوم اساسی و بالینی ، بررسی زبان آموزان است ، به منظور این که بدانید چه میزان کارآموزان و مداخله دانشگاه علوم پزشکی تهران از خدمات De برای آنها راضی هستند و همچنین عوامل مؤثرسطح رضایت آنها ، یک مطالعه مقطعی با طرح های توصیفی ، با استفاده از یک پرسشنامه خود بازی شده ، برای بررسی نظرات آنها انجام شد. عوامل مؤثر بر رضایت کامل یا نسبی آنها یا نارضایتی آنها از برنامه های آموزشی در مورد نظری ، ذهنی ،

میز 1 . ارزیابی دوره های آموزش و کارآموزی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران.

جدول 2ارزیابی دوره های آموزش و کارآموزی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران (مهارتهای آموزشی).

مهارتهای نگرشی ، ارتباطی و عملی مورد بررسی قرار گرفت. میزان دانش آموزان ، رضایت از کیفیت برنامه های آموزشی در دوره های آموزش و کارآموزی 50. 2 ٪ بود. سطح رضایت کامل یا نسبی آنها از آموزش بالینی در دوران کارآموزی و آموزش ارائه شده به ترتیب 49. 8 ٪ و 9 /85 ٪ بود. بین رضایت از آزمون های نظری و عملی و آن با آموزش بالینی رابطه معنی داری وجود داشت (0001/0 = P).

سه عامل ، یعنی تعداد کارورزان ، آشنایی با بیماری های شایع و وجود یک برنامه آموزشی توسعه یافته ، عوامل مؤثر بر رضایت کارورزان بودند. در این مطالعه عوامل جمعیتی ، تنظیم کار ، مدت زمان اختصاص داده شده به آموزش ، مربی با استفاده از ایدز آموزشی رابطه معنی داری با رضایت افراد تحت مطالعه نداشت (54/0 = P). نتایج ارزیابی های قبلی دوره های آموزش و کارآموزی در دانشگاه های علوم پزشکی کشور به شرح زیر است: در مطالعه ای که توسط Sedayi و همکاران انجام شده است. در مورد سطح رضایت کارورزان با دوره کارآموزی در بیمارستان ، مشخص شد که آنها از تعداد و تنوع بیماران ، تجهیزات پزشکی و امکانات رفاهی راضی نیستند [12]. این مطالعه بیشتر در تحقیقات ما است.

سولیاانی و همکاران. از دانشگاه علوم پزشکی تهران دریافت که کارورزان و کارآموزان نسبت به آموزش بالینی در بخش های داخلی ، 67. 04 ٪ و 63. 42 ٪ نگرش مطلوبی دارند.

Farzianpour و همکاران.(2010) گزارش داد که آموزش دانشجویان پزشکی در مهارت های عملی مشترک نامطلوب است [4].

سلیمانی و همکاران. از دانشگاه علوم پزشکی تهران در یک ارزیابی داخلی نشان داد که آموزش کارورزان در مهارت های ارتباطی با 60 ٪ مطلوب است [13]. این مطالعات بیشتر مطابق با مورد فعلی است.

Farzian Pour و همکاران.(2011) گزارش داد که نتایج بررسی برنامه آموزش بالینی دانشجویان پزشکی در دوره های کارآموزی در مورد بخش های داخلی ، جراحی و زایمان با تأکید بر عدم وجود برنامه درسی برای این دوره نامطلوب بوده است [4]. نتایج پژوهش حاضر با نتایج تحقیقات ذکر شده سازگار نیست. در سال 2011 ، محققان دریافتند که مدت زمان آموزش دانشجویان پزشکی در هر یک از بخش های بالینی بیمارستان 1. 38 ساعت بود [3]. یافته های این مطالعه با اطلاعات موجود در این تحقیق مطابقت ندارد.

بازرگان و همکاران. از دانشگاه تهران و هاردن و همکاران. از دانشگاه دندی در انگلیس نگرش مثبتی نسبت به ارزیابی آموزشی و بهبود کیفیت آموزش و تحقیقات در علوم اساسی و بالینی دارد [6] و [14]. مطالعات دیگر نتایج ارزیابی اثربخشی را با استفاده از مدل CIPP در کارمندان شیراز ، دانشگاه علوم پزشکی تهران مطلوب گزارش کردند [15] - [20].

Farzianpour و همکاران. از مرکز تحقیق و توسعه دانشگاه علوم پزشکی تهران گزارش داد که نتایج ارزیابی دوره های آموزش و کارآموزی مطلوب است. آنها در مطالعه خود نقاط قوی و ضعیف دوره را شناسایی کردند و سرانجام آنها را داوری کردند [8] [13] [15] - [17]. مطالعه ذکر شده مطابق با مطالعه حاضر است.

کیفیت آموزش در دوره های آموزش و کارآموزی در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران (با توجه به ورودی ها ، فرآیند ، محصول ، خروجی ، پیامد) بسیار مطلوب تلقی شده است. عملکرد مدیران آموزشی در این دانشگاه توسعه فرایند ارزیابی است.

با توجه به نتایج این مطالعه ، به نظر می رسد که برنامه های آموزشی ارائه شده در دوره های آموزش و کارآموزی مورد بررسی قرار می گیرد. درصد رضایت دانش آموزان از کیفیت برنامه های آموزشی در دوره های آموزش و کارآموزی 50. 2 ٪ و میانگین نمرات ارزیابی برنامه های آموزش و کارآموزی ارائه شده برای آموزش کلاس درس نظری مربوط به آموزش عملی و مهارت های عملی بسیار مطلوب بود. کیفیت آموزش در دوره های آموزش و کارآموزی علوم اساسی و بالینی و همچنین آموزش نیروهای انسانی کارآمد که آموزش آنها با نیازهای جوامع سازگار است ، یکی از مهمترین مشکلات است که توجه بسیاری از متخصصان و برنامه ریزان آموزشی در جهان را به خود جلب کرده است. و در نتیجه پیشنهادات مختلفی برای حل آنها ارائه شده است. یکی از اصلی ترین نکات متداول در تمام پیشنهادات این است که در فرآیند علوم اساسی آموزش سه بخش مهم تأکید می شود: دانش و صلاحیت ، مهارت های ذهنی (منطق بالینی ، تجزیه و تحلیل شرایط بیماری) و مهارت های عملی (مهارت های بالینی). اما ، آنچه معمولاً در آموزش فراموش می شود ، مهارت های مربوط به برقراری ارتباط با بیماران و کار گروهی است. لازم به ذکر است ارتباط مناسب با بیمار ، مراقبت هایی که در هنگام ایجاد مشخصات و معاینه بالینی و همچنین یافته های آزمایشگاهی و مشاوره با همکاران انجام می شود ، همه باعث می شود که درمان به روشی منطقی انجام شود.

اگرچه کسانی که در برنامه های آموزشی شرکت می کنند ، تلاش های لازم را برای انجام برنامه های آموزشی و استفاده از منابع بالقوه برای دستیابی به اهداف و آموزش با کیفیت بالا انجام داده اند ، اما لازم است که آنها تلاش بیشتری انجام دهند. پیشنهاد می شود که آنها باید در این زمینه تلاش های بیشتری انجام دهند.

این مطالعه توسط مرکز توسعه آموزشی (EDC) دانشگاه علوم پزشکی تهران تأمین شد. نویسندگان دوست دارند از همه اعضای هیئت علمی ، کارکنان کتابخانه ، دانشجویان ، فارغ التحصیلانی که در این مطالعه شرکت کرده اند قدردانی کنند.

همه نویسندگان این مقاله در تمام مراحل آماده سازی آن کمک کرده اند. نویسنده اول خواندن اثبات نهایی را انجام داد.

اعلام منافع متضاد

نویسنده (ها) هیچ تضاد احتمالی منافع را با توجه به تحقیق ، تألیف و/یا انتشار این مقاله اعلام نکرد.

نویسنده (بازدید کنندگان) دریافت حمایت مالی زیر را برای تحقیق ، نویسندگی و/یا انتشار این مقاله فاش کرد: که از دانشکده بهداشت عمومی ، دانشگاه علوم پزشکی تهران پشتیبانی مالی دریافت کرد. ما می خواهیم از همه مدیران و کاربرانی که به محققان در این مطالعه کمک کرده اند تشکر کنیم.

این مقاله را ذکر کنید

Farzianpour Fereshteh ، Emami Amir Hossein ، Hosseini Shayan ، (2016) ارزیابی برنامه های آموزش و کارآموزی بیمارستان های دانشگاه. سلامت ، 08 ، 658-663. doi: 10. 4236/Health. 2016. 87069